พรึ่บ!!!
เสียงเปิดประตูห้องสอบสวนดังขึ้น ใบเฟิร์นหันหน้าไปมองผู้ชายที่ทำหน้าเย็นชาใส่เธอ เดินออกมาจากห้องนั้น เขาไม่แม้แต่จะเหลือบตามามองตรงที่เธอกับเพื่อนนั่งอยู่ด้วยซ้ำ มองผ่านไปเหมือนเธอไม่มีตัวตนสำหรับเขา ทั้ง ๆ ที่เป็นความต้องการของเธอเอง แต่ทำไมถึงได้รู้สึกวูบโหวงในใจแบบนี้
“ตามไปสิ”
“ตามไปไหน?”
“ถ้ามึงไม่ไปตอนนี้ มึงจะติดค้างเขาไปตลอดชีวิต มึงเชื่อกูสิ”
ใบเฟิร์นรีบผุดลุกขึ้น และวิ่งไปทางที่จอดรถทันที เธอทันได้เห็นเขากำลังเปิดประตูรถขึ้นไปพอดี แต่ทว่าเขาก็สตาร์ทเครื่องยนต์และขับออกมาทันที เมื่อรู้ตัวว่าไม่ทัน เธอก็ทำสิ่งที่ขาดความยั้งคิดด้วยการไปขวางหน้ารถของเขาทันที
เอี้ยดดด!!!
เสียงเหยียบเบรคดัง พร้อมกับร่างสูงของไทเกอร์เปิดประตูรถลงมา ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธ ใช้มือหนากระชากแขนเล็กของเธอด้วยความแรง
“เป็นบ้าอะไร อยากตายเหรอว่ะ”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้นะ แค่อยาก….
