สองอาทิตย์ต่อมา
บนโต๊ะอาหารเย็นของครอบครัวใบเฟิร์นวันนี้พร้อมหน้าพร้อมตาทั้งพ่อและแม่ สองอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอไม่ได้ออกไปไหนข้างนอกเลย เพราะถูกคุมประพฤติอย่างหนัก ตั้งแต่วันที่ไทเกอร์มาส่งเธอที่หน้าบ้านวันนั้น เธอก็โดนคนเป็นแม่บ่นยาวยืด ถึงจะยกเพื่อนสนิทอย่างปั้นแป้งมาอ้าง แต่ดูเหมือนครั้งนี้แม่จะไม่เชื่อว่าเธอไปนอนค้างบ้านเพื่อนจริง ๆ
หลังจากนั้นเธอเลยต้องอยู่ในสายตาแม่ตลอดเวลา แทบไม่ได้กระดิกตัวไปไหนเลย หากจะไปแม่ก็จะให้คนขับรถไปส่ง พูดง่าย ๆ คือไม่ให้เธอไปไหนคนเดียว และหากเธอหายไปจากสายตาของแม่เกินหนึ่งชั่วโมง แม่ก็จะขึ้นไปดูเธอว่ายังอยู่บนห้องหรือเปล่า ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนักโทษไปแล้ว
“หนูอยากทำงานค่ะ”
ภารัณเงยหน้ามองลูกสาวคนเดียว ก่อนจะหันไปมองหน้าภรรยา เขาเองก็แอบสงสารลูกอยู่เหมือนกันที่โดนเข้มงวดเรื่องการใช้ชีวิตเกินไป แต่เขาเองก็พูดอะไรมากไม่ได้ เพราะเอ่ยปากที่ไรต้องท
