"....."
เธอเว้นจังหวะการพูด หันไปมองท้องฟ้าด้านนอกผ่านผนังกระจกที่เจ้าของคอนโดเปิดแง้มไว้
"คิดแล้วก็ตลกนะคะ ไม่นานมานี้ฉันไปนั่งดื่มที่ผับกับใบเฟิร์น แต่เพื่อนไม่รู้ว่าฉันดื่มเหล้าเป็นเลยสั่งน้ำผลไม้ให้ฉัน คะยั้นคะยอให้ฉันดื่มค็อกเทล ตอนนั้นฉันไม่กล้าบอกว่าอยากดื่มเหล้าเหมือนกัน เลยต้องนั่งดื่มแต่น้ำผลไม้จนเข้าห้องน้ำทั้งคืน"
"เรากับใบเฟิร์นสนิทกันไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมไม่พูดออกไปตรง ๆ"
"สนิทกันค่ะ เราสองคนพูดคุยกันทุกเรื่อง ไม่มีเรื่องไหนของเพื่อนที่ฉันไม่รู้ แต่เพื่อนไม่รู้เรื่องของฉันทุกเรื่องหรอกค่ะ"
"....."
"แปลกไหมคะ ฉันชอบนั่งฟังเพื่อนพูดระบายความในใจ บางครั้งก็เป็นที่ปรึกษาให้เพื่อน ทั้งที่ตัวเองไม่ได้มีประสบการณ์หรือเก่งกาจอะไรเลยค่ะ อาศัยจำที่คนอื่นพูดมา แล้วก็เอามาปลอบใจเพื่อน"
"แล้วทำไมเวลาเราทุกข์ใจเรื่องไหน ถึงไม่ปรึกษาเพื่อนบ้างล่ะ"
ปั้นแป้งถอนหายใจออกมา ก่อนจะหันหน้ามา
