ฟ้าลดามองกระจกเงาที่อยู่เหนืออ่างล้างหน้าด้วยสายตาเป็นกังวล
รู้สึกประหม่า
รู้สึกหวาดกลัว
รู้สึกไม่มั่นใจ
หากอคิราห์ไม่ชอบสิ่งที่เห็นล่ะ หล่อนจะเป็นยังไง
หล่อนเป็นผู้หญิงไซส์เล็ก สูงแค่หนึ่งร้อยหกสิบเซนติเมตร แต่น้ำหนักสี่สิบห้ากิโลกรัม ไม่ได้ผอมเพรียวเหมือนแบบผู้หญิงในฝันของผู้ชายทั้งหลาย
หน้าอกของหล่อนค่อนข้างใหญ่ ไม่สิ... มันใหญ่เกินตัวไปสักหน่อย หล่อนไม่เคยมั่นใจกับขนาดปทุมถันของตัวเองเลย จึงจะใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆ เพื่อปิดบังมันเอาไว้
ฟ้าลดาถอนใจออกมาด้วยความไม่มั่นใจ เท้าเล็กสั่นเทา ต้องกลั้นใจอยู่นานกว่าจะสามารถดันบานประตูห้องน้ำให้เปิดออกไปได้
หล่อนก้าวข้ามธรณีประตูห้องน้ำออกมา เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องตกเป็นเครื่องผ่อนคลายของอคิราห์
แต่สิ่งที่สะท้อนเข้ามาในดวงตาของหล่อนมีเพียงความว่างเปล่าเท่านั้น
เจ้าบ่าวที่เคยอยู่บนเตียงหายไป...
ตอนนี้ฟ้าลดาไม่อาจจะพรรณาความ
