“แม่มีเรื่องจะคุยกับปอนด์หน่อย” เปรมใจว่า
“ครับ แม่” ปรัชญ์นั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้าม
“วันนี้แม่เจอพี่แววกับอาหมี่ สองคนนั้นทำงานรับจ้างเป็นแม่บ้าน รับเหมาทำความสะอาดตามบ้าน”
เมื่อกลางวันเปรมใจได้พบกับนางแววและเด็กอาหมี่ ทั้งสองมารับจ้างทำความสะอาดให้บ้านเช่าของฝรั่งในหมู่บ้าน ก่อนกลับเจ้าของบ้านพามาที่ร้านกาแฟทำให้ได้พบกัน
“คุณเปรมดีใจที่ได้เจอ”
นางแววรีบมาจับมือเปรมใจด้วยความดีใจ หลังจากห้าปีไม่ได้เจอกัน
“คุณเปรมเป็นเจ้าของร้านนี้เหรอคะ” เด็กอาหมียกมือไหว้
“เป็นยังไงบ้างพี่แวว อาหมี่ ทำไมมาอยู่แถวนี้” เปรมใจทักทายทั้งสอง
“พอคุณเปรมย้ายออกไปไม่นาน ตามั่นผัวฉันก็ถูกรถชนตาย นังอาหมี่มันชวนฉันมาอยู่ด้วยกันที่เชียงใหม่บ้านของมัน แล้วเราก็รับเหมาทำความสะอาดบ้านหาเลี้ยงตัวเอง แล้วคุณเปรมล่ะเป็นยังไงบ้าง“
นางแววเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟัง แล้วเอ่ยถามสารทุกข์สุขดิบของเปรมใจบ้าง”
“ฉันก็มาเ
