“ใส่กระเทียมเจียวไหม”
เขาเอ่ยถามเมื่อวางชามข้าวต้มตรงหน้า พอเห็นเธอพยักหน้ารับก็เดินไปตักกระเทียมมาโรยให้ แล้วเอาข้าวต้มของตัวเองมาวางบนโต๊ะ นั่งลงฝั่งตรงข้าม ท่าทางดูเรียบร้อยสุภาพแต่ดูเหินห่าง ไม่ก้อร่อก้อติกแบบเมื่อวาน ทำเอาหญิงสาววูบไหวในหัวใจกับความหมางเมินของเขาขอบตาร้อนผ่าวอย่างไม่รู้สาเหตุ ต้องกลั้นใจตักข้าวกินจนหมดชาว ทำท่าจะลุกเขาก็เอ่ยท้วงขึ้นมาว่า
“อิ่มแล้ว ไม่ต้องล้างจานนะ เดี๋ยวฉันล้างเอง”
“ค่ะ”
มัสลินตอบรับ แล้ววางชามในอ่างล้างจาน ก่อนจะเดินหนีออกมาข้างนอก ยืนกอดอกมองท้องทะเลสีคราม ปล่อยให้สายลมพัดมากระทบกาย ความฝันเมื่อครู่ทำให้เธอคิดถึงคุณยายฝ้ายคำเหลือเกิน เธอคงคิดถึงท่านมากจนเก็บเอามาฝัน เขาบอกว่าจะปล่อยเธอกลับบ้าน จะเป็นวันนี้หรือวันไหนกันหนอ...
“ลมมันเย็น มายืนตากลมแบบนี้เดี๋ยวไม่สบายหรอก”
เสียงทุ้มดังขึ้นด้านหลัง พร้อมกับเสื้อแจ็คเกตถูกคลุมลงมาบนบ่า ร่างหนาถื
