“จูบเดียว... มัดจำด้วยจูบเดียวเท่านั้น”
“ฉะ ฉัน ไม่... อุ๊บ!”
มัสลินปฏิเสธไม่ทัน ริมฝีปากร้อนรุมก็ทาบลงมาปิดปากเธอไว้เสียก่อน เขาบดจุมพิตหนักหน่วงราวกับคนหื่นกระหายมาเนิ่นนาน หญิงสาวตัวแข็งทื่อสมองพร่าพรายไปหมด จุมพิตของเขาทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก หลังจากห้าปีก่อน มัสลินไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนได้ใกล้ชิด รสสัมผัสเดียวที่เธอจำได้คือจากผู้ชายคนนั้น
ทว่า... กริชกำลังปล้นจูบของเธอไปอย่างอุกอาจ เขาจู่โจมรวดเร็ว ไม่ทันตั้งตัว มือหนาสอดใต้ต้นคอขณะอาศัยช่วงจังหวะที่เธอเผยอปากด้วยความตกใจ สอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ขยับเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นเล็กของเธอ กวาดต้อนความหวานล้ำราวกับภมรดูดน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ จุมพิตของเขาดุดัน ป่าเถื่อน รุกเร้าเอาแต่ใจ มันทำให้เธอต้านทานไม่ไหว ประสบการณ์น้อยนิด ทำให้ร่างบางอ่อนระทวยในอ้อมแขนของเขา สิ้นเรี่ยวแรงขัดขืนได้อีก
อืม... หวาน...
กริชบดเคล้าริมฝีปากอิ่มอย่างหิว
