“มาพี่ไม้ ยายจะทำแผลให้ ซนจนได้เรื่อง วันนี้ต้องถูกแม่จ๋าลงโทษหนักแน่” เปรมใจทำแผลไป ก็บ่นไป
“โอย... อย่าบอกแม่จ๋าได้ไหมคับ พี่ไม้ไม่อยากโดนทำโทษ” เด็กชายอ้อนเสียงอ่อย
“คนทำผิดก็ต้องรับโทษสิ ลูกผู้ชายทำอะไรไว้ ก็ต้องยอมรับสิ” กริชบอกเด็กชาย
“ก็พี่ไม้ ไม่อยากไปนอนกับลุงปอนด์นี่ แม่จ๋าทำโทษทีไรไล่ไปนอนกับลุงปอนด์ทุกที อดจุ๊บๆเลย”
“จุ๊บๆ คืออะไร”
กริชไม่เข้าใจคำศัพท์เฉพาะของเด็กชาย เดาไม่ออกว่า ไอ้จุ๊บๆ คืออะไร
“ก็ จุ๊บๆ ตรงนี้ไง ถ้าเป็นเด็กดี แม่จ๋าจะให้จุ๊บก่อนนอนทีหนึ่ง”
นิ้วป้อมๆ ชี้ไปยังหน้าอกของกริช ทำปากจู๋ประกอบคำอธิบาย ทำเอากริชหัวเราะด้วยความขบขัน
“โตขนาดนี้ นายยังติดนมแม่อยู่อีกเหรอ เขาเลิกกินนมแม่กันแล้วนะเจ้าหนู ไม่อายเพื่อนหรือไง”
