หญิงสาวมองไปรอบๆ ก่อนจะเจอถังพลาสติกใบหนึ่งวางอยู่บนพื้น จึงเดินไปหยิบมาแล้วเอาถังใบนั้นครอบต้นว่านไว้ มีเหตุผลบางอย่างที่เธอต้องทำแบบนั้น
“มัส มาแล้วเหรอ...”
แพรพรรณเดินมาเกาะบันได ทักทายหลานสาว สภาพของนางตอนนี้ไม่ต่างจากซากศพ ผอมแห้ง จนใบหน้าที่เคยอวบอูมตอบลง ผิวก็หมองคล้ำ มีเพียงแววตาแข็งกร้าว
“ลงมาเดินเล่นหรือคะ ถึงได้ชวนมัสมาที่นี่”
มัสลินชวนคุย มองสภาพป้าด้วยสายตาเวทนา อาการป่วยของท่านคงจะหนักมาก ถึงทำให้ทรุดโทรมไม่มีราศีแบบนี้
“ขึ้นมาบนเรือนสิ ป้าทำน้ำกระเจี๊ยบของชอบของมัสไว้ให้”
มัสลินเดินขึ้นไปหาผู้เป็นป้าอย่างว่าง่าย ไม่ได้สังเกตเห็นแววตาไหววูบของอีกฝ่ายที่มองมา แพรพรรณเดินนำเข้าไปยังลานบ้าน ที่นั่งมีตั่งให้นั่งเล่น บนโต๊ะเล็กวางเหยือกใส่น้ำกระเจี๊ยบสีแดงเข้มไว้ มีแก้วสองใบวางข้างๆ
“มาเหนื่อยๆ กินน้ำจะได้ชื่นใจ”
แพรพรรณหยิบแก้วมารินน้ำกระเจี๊ยบส่งให้หลานสาว ก่อนจ
