“ที่นี่มีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ คือ มนุษย์ครับ ส่วนสิ่งมีชีวิตเล็กๆก็น่าจะมีบ้าง แต่ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เป็นพิษหรือเป็นอันตรายกับผู้ที่อยู่ที่นี่ครับ” กอหญ้าพยักหน้าอย่างเข้าใจแต่ก็อดย่นจมูกใส่พิศาลไม่ได้ ที่หันมาหัวเราะใส่เธอเหมือนกับชาลี
“อย่ามาหัวเราะหญ้านะ!!!...ก็บรรยากาศมันพาให้ชวนคิด”
“สนใจเดินชมมั้ยครับ...ผมจะพาไป” กอหญ้าพยักหน้ารับ แต่เจตรินขอตัวไปดูต้นไม้ที่สั่งไว้ และพิศาลยินดีไปช่วยเจตริน เพื่อที่ต้องการให้พี่สาวได้เพลิดเพลินกับป่าดิบชื้นแอมะซอนที่กอหญ้าให้คำนิยามไว้
“ไปสิค่ะ...หญ้าอยากเดินดูให้ทั่วทุกพื้นที่” กอหญ้าหันมาเร่งเร้าชาลี เมื่อเจตรินกับพิศาลเดินแยกไปแล้วแต่ชาลีก็ยังไม่นำทางเธออย่างที่เชิญไว้
“ผมว่า...หญ้าควรเปลี่ยนรองเท้าครับ” กอหญ้าก้มหน้ามองรองเท้าตัวเอง ‘ส้นสูง’ ถูกของชาลี เธอจะใส่รองเท้าคู่นี้เดินชมพื้นที่นี่ได้ไม่ถึงสิบนาทีเธอก็คงปวดขาและส้นรองเท้าเธอคงจมอยู่ใน
