“พี่ต้องการทุกอย่างที่เป็นของหญ้า...รวมถึงหัวใจด้วย...เราสองคนรักกันใช่มั้ย?...” ‘รัก’ คำคำนี้ไม่เคยออกมาจากกอหญ้าเลยสักครั้ง ใครจะรู้บ้างมั้ยว่าที่ใครๆ ต่างตั้งฉายาให้เขา ‘คาสโนว่าเรียกพ่อ’ ‘ไม่เป็นที่ต้องการแม้แต่นรก’ ตอนนี้เขากำลังเรียกร้องคำว่า ‘รัก’ จากเด็กหัวแข็งคนนี้
“…จะให้หญ้าตอบแบบไหนดีล่ะ...เพราะมันใช่!เวลาที่พี่คริสต์พึ่งจะมาถามหญ้าตอนนี้มั้ย...” กอหญ้าเลื่อนสายตาออกไปมองหน้าต่างตรงบันไดที่ทั้งเขาและเธอยืนอยู่
“ถ้าเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เราจะมาถาม-ตอบกัน...งั้นมากินกันมั้ย?”
“อื้อมมมม....” แค่นั้น เสียงของกอหญ้า เพราะปากแดงธรรมชาติของเธอถูกจับจองครอบครองด้วยปากหยัก ไร้การต่อต้านใดๆมีเพียงแขนเล็กเลื่อนจับเสื้อบริเวณเอวของคริสต์แน่นขึ้น เมื่อลิ้นร้ายเข้าดูดดื่มความหวานในโพรงปากเล็กอย่างคนที่ขาดการเสพรสเพศมานานนับเดือน...ทั้งๆที่เพียงแค่สองวันเท่านั้น เพราะกอหญ้ายืนยันต้องการให้
