‘ยามเช้า...วันรุ่งขึ้น’
“ผลั๊ก...” อันโตนิโอ เงยหน้าจากเตาที่แพนเค้กพร้อมทานอย่างสวยงาม
“สวัสดียามเช้าครับ” คริสต์ทักทายอันโตนิโอ เมื่อเดินออกมาจากห้องนอนกอหญ้า
“สวัสดีครับ...มื้อเช้าเป็นแพนเค้กกับกาแฟมั้ยครับ” อันโต ทักทายตอบพร้อมมองคริสต์ในชุดทำงานอย่างเรียบร้อยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับกางเกงแสลกซ์สีดำ และเน็กไทสีโทนเดียวกับเสื้อ
“ขอบคุณครับ...” คริสต์รับไมตรีนั้น อันโตเตรียมแพนเค้กให้คริสต์ ส่วนคริสต์เดินไปที่เครื่องชงกาแฟสดที่น่าจะเป็นอันโตที่ทำไว้เรียบร้อยแล้ว คริสต์เพียงแค่หยิบแก้วกาแฟรินกาแฟดำที่ควันลอยหอม และเดินมานั่งที่ท๊อปตรงข้ามกับ อันโตที่ยื่นจานแพนเค้กมาให้คริสต์
“ดูเหมือนสองสาวของเรา...ยังไม่มีใครจะลุกออกจากที่นอนนะครับ” คริสต์ยิ้มให้กับประโยคนั้นของอันโต และสายตาของคริสต์ก็จับจ้องที่หน้าอกของอันโต เมื่อมีบางอย่างใต้เสื้อที่คริสต์คล้ายๆว่าจะใช่สิ่งที่เขาคิด
“…ขอโทษนะคร
