"น้องไนน์ หนูไปเล่นตรงนู้นก่อนนะลูก" เมื่อทานไอศกรีมกับขนมเรียบร้อยส่วนผู้ใหญ่ทานชาและกาแฟพร่องไปครึ่งหนึ่งนีนนีราก็บอกน้องไนน์ไปเล่นที่โซนเด็กเล่นของร้านที่มีคนเฝ้าให้เด็กได้ทำกิจกรรมหลายอย่าง ทั้งเล่นของเล่น ทั้งดูปลาในตู้ปลา หรือจะไปกระโดดเล่นตรงบ้านของเล่นก็ได้
"เดี๋ยวไนน์มานะฮะ ถ้าไนน์เล่นเพลินปู่กับแม่จะกลับแล้วก็โทรเรียกได้น้า" เด็กชายบอกแล้วก็โชว์โทรศัพท์เครื่องแรกที่เขามีให้ทุกคนดู จากนั้นเจ้าเด็กจอมเห่อก็วิ่งไปที่สนามเด็กเล่นแล้วพุ่งตัวเข้าไปยังโซนต่อเลโก้
นีนนีรามองตามลูกชายไปยิ้มๆ ตั้งแต่มีพ่อนีนนีรารับรู้ได้ว่าน้องไนน์ปลดปล่อยอีกมุมที่ยังเป็นเด็กไร้เดียงสาออกมาอย่างเต็มที่ เขามีความต้องการ มีความหวัง แสดงออกถึงความฝันเต็มเปี่ยมจากในหัวใจที่บริสุทธิ์ผุดผ่องโดยไม่กักเก็บ ลูกชายของเธอเป็นเด็กรื่นเริง สนุกสนานกับทุกวันกว่าที่เคย
แค่เห็นว่าน้องไนน์มีความสุขมากขึ้นหัวใจของเธอก็มี
