“คงไม่ได้หรอก เพราะฉันจะย้ำให้เธอรู้ว่าผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอต้องคิดถึงคือฉันเท่านั้น”
พูดจบภามก็ยกยิ้มราวกับผู้มีชัย แล้วริมฝีปากร้อนก็ทาบลงไปที่กลีบปากนุ่มครอบครองอย่างคนหิวกระหายและหวงแหน กีรกานยกมือขึ้นมาดันอกแกร่งให้ออกห่าง แต่ก็ไม่สำเร็จ
แถมบัดนี้ข้อมือก็ถูกรั้งขึ้นให้ไปอยู่เหนือศีรษะ ทั้งที่พยายามต่อต้านสักเพียงใด แต่มันก็ไม่สำเร็จสักทาง เขารู้ทันเธอตลอด
รสจูบของภามมันทั้งดุดันและมีความป่าเถื่อนผสม แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีความหวาน คนหัวใจสะบักสะบอมรั้งสติไม่ให้ถูกเขาหลอกล่อด้วยความชำนาญเหมือนครั้งที่แล้ว แต่มันก็ริบหรี่เสียเหลือเกินกับความพยายาม
เพราะเขากำลังใช้ความช่ำชองของเขามาทำให้เธอโอนอ่อน ก่อนภามจะถอยห่างจากเรียวปากหยักแล้วสั่งเสียงแหบพร่า
“เรียกชื่อฉันกั้ง”
“ไม่ กั้งเกลียดคุณ”
คนที่ยังรั้งสติเอาไว้ได้ก็ตอบเสียงแข็ง และต่อท้ายด้วยประโยคที่ทำให้ใบหน้าของค
