ภามไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระและมันยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะบอก แม้อยากจะได้บางอย่างคืนสู่อ้อมอกเต็มทีแล้ว
“ฉันก็จะไม่สนใจความแค้นบ้าบอของแกอีก แกไปหย่าซะ ฉันจะดูแลกั้งเอง ไม่ว่ากั้งจะอยากได้ฉันในฐานะอะไร”
เพราะเขาไม่เคยหวังมันมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว ยิ่งเห็นการกระทำของน้องชาย อัครัฐก็ยิ่งเดือดดาล
“ผมก็บอกแล้วว่ายังไม่เบื่อ พี่คงจะต้องรอของเหลือจากผมไปอีกหน่อย”
ประโยคนี้ทำให้กีรกานยืนนิ่ง น้ำตาซึม เพราะคำพูดกระทบความรู้สึกค่อนข้างรุนแรงจนปวดแปลบอย่างทรมาน
ส่วนชายหนุ่มอีกคนก็ทนไม่ได้ เพราะคำพูดของน้องชายไม่ต่างจากน้ำมันร้อน ๆ ราดลงเปลวเพลิงทำให้ไฟลุกโชนขึ้น
มือทั้งสองข้างของอัครัฐกำแน่นเป็นก้อนกลมก่อนจะปล่อยหมัดใส่หน้าน้องชาย และทำให้คนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวต้องโดนไปเต็ม ๆ จนถึงกับเซไปหลายก้าว
กีรกานตกใจจนหน้าซีดและรีบก้าวลงจากเตียงเพื่อไปห้ามอัครัฐ ส่วนภามก็เช็ดเลือดตร
