“กั้ง...”
อัครัฐก็รับกีรกานไว้และค่อย ๆ ประคอง คราวนี้อัครัฐเลือกที่จะช้อนร่างของคนที่ใกล้จะหมดสติขึ้นมา แบบนี้กีรกานก็คงไม่ยอมกลับแน่ และพูดบางสิ่งออกไปเพื่อทำให้หญิงสาวคลายกังวลไปบ้าง
“กลับกับพี่ก่อน พี่จะหาทางเอง กั้งไม่ต้องห่วงนะ” โดยจุดหมายปลายทางของเขาไม่ใช่บ้านของขวัญเกล้า เพราะไม่อยากจะทำให้ท่านตกใจ และคิดว่าหากปลอบให้กีรกานสงบลงได้ เขาจึงจะบอกแก่ท่าน
“หมายความว่ายังไงตาอัค”
ขวัญเกล้าร้องถามปลายทางด้วยท่าทีร้อนใจ สีหน้าเริ่มมีเค้าความเครียดปรากฏขึ้นมา เพราะถ้าเข้าใจในเรื่องราวไม่ผิด ป่านนี้ไม่รู้ว่าคนของเธอจะหัวใจสลายไปมากแค่ไหนแล้ว
“เจ้าภามไล่กั้งออกจากบ้านและเอาตัวยัยกี้ไปครับ”
เขาปฐมพยาบาลกีรกานเบื้องต้นตอนที่อยู่ในรถ โชคดีที่มีทั้งยาดมและขวดน้ำรวมถึงผ้าผืนเล็ก ซึ่งพอฟื้นขึ้นกีรกานก็เอาแต่ร้องไห้จนตอนนี้ก็ยังไม่ยอมหยุด
“มันทำแบบนั้นทำไม มันคิดจะทำอะไร
