บทที่ 14 ความจริงที่ทำให้เสียน้ำตา

1924 คำ

บทที่ 14 ความจริงที่ทำให้เสียน้ำตา “แกไม่ห่วงยัยกั้งหรือตาอัค ถึงมาห้ามฉันไม่ให้ไปหายัยกั้ง” ขวัญเกล้าถามอย่างเอาเรื่อง และสีหน้าก็ดุกระด้างไม่พอใจที่หลานชายกระโดดมาขวางหน้ารถและไม่ยอมให้ไปหากีรกาน วินาทีที่รู้ว่ากีรกานหายออกไปจากบ้านหล่อนแทบช็อกและขวัญเสีย เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตราย แต่ก็โชคดีที่อยู่กับชาติชาย แต่กระนั้นมันก็ไม่ทำให้หล่อนสบายใจขึ้น กลับกลุ้มใจหนักกว่าเก่า นี่มันไม่เท่ากับว่ากีรกานเดินไปหาคนร้ายหรือ เนื่องจากคนร้ายอาจจะยังอยู่ที่ไร่ “ผมห่วงครับ แต่เจ้าภามบอกว่าไม่อยากให้เราออกจากบ้านมันไม่ปลอดภัย” อัครัฐแจ้งถึงเหตุผล แต่ดูท่าท่านไม่ยอมฟังเพราะอธิบายเป็นรอบที่สองแล้ว “แต่ฉันจะไป ฉันห่วงยัยกั้ง แล้วไอ้คนร้ายบ้าบออะไรนั่นมันก็ไม่ได้จ้องจะเล่นงานฉัน แกไม่ต้องห่วงไป คนที่มันจะเล่นงานคือยัยกั้ง แบบนี้ไงฉันถึงอยู่บ้านไม่ได้” แถมกีรกานก็ไม่ได้ตัวคนเดียว มันถ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม