“แกจะร้องไห้อีกนานมั้ยเนี่ย ร้องมาเป็นชั่วโมงแล้วนะ ร้องให้น้ำตาเป็นสายเลือด งานแต่งงานของพี่พีทก็ไม่ยกเลิกหรอก แกทำใจเถอะ” วรนุชไม่ใช่ว่า ไม่ปลอบใจคนอกหัก เธอทำทว่ากัญญามาศไม่หยุดร้องไห้ ยังคงร้องต่อเนื่อง “เอ้า ไม่หยุดอีก”
“ฮือ...ฉันอยากหยุดร้องไห้ แต่มันหยุดไม่ได้ มันร้องเอง...ฮือ” กัญญามาศร้องไห้ต่อ คนมีความรักครั้งแรก แถมเป็นรักเขาข้างเดียว แอบรักแอบมองหนุ่มข้างบ้าน ฐานะร่ำรวยมาตลอดห้าปี ถึงกับหัวใจสลาย เมื่อรู้ข่าวว่า เพทายหรือพี่พีทกำลังเข้าประตูวิวาห์กับคู่หมั้น ช่วงกลางปี ข่าวไม่ทันตั้งตัวนี้ ทำให้เธอคุมสติไม่อยู่ ร้องไฟ้ฟูมฟายเป็นนานสองนาน “ฉันรักพี่พีทนี่ ฮือ...พี่พีทของฉัน”
วรนุชถอนหายใจ ไม่รู้ว่าดึงคำปลอบใดมาพูดดี เพื่อให้เพื่อนสนิทหยุดร้องไห้ กัญญามาศต่างกับตนตรงที่ว่า เธอมีคนรักมาหลายคน จัดระเบียบความรู้สึกได้ดีกว่า หากผิดหวัง เพทายคือรักแรกของกัญญามาศ เพ้อฝันไปไกลว่า จะได
