ระหว่างเรา
445 คำ
แต่เผอิญว่า ผู้หญิงอย่างลัลดาหนะ เธอมักจะชอบเป็นฝ่ายรุกเสียเองมากกว่า หนุ่มหล่อคนนี้จึงไม่ค่อยอยู่ในสายตาเธอนัก
“งั้นก็ขอบคุณนะคะ...สำหรับคำชม และเหล้าฟรี”
เจ้าหล่อนพูดพลางกระดกเหล้าจนหมดแก้ว ทำให้ชายหนุ่มต้องรีบเข้ามาหยิบขวดบรั่นดี เทใส่แก้วเติมให้เธอใหม่ ราวกับเป็นบริกรส่วนตัวของลัลดา ยังไงยังงั้นแหนะ
“ไอ้นุ!!! มาทำอะไรอยู่ตรงนี้วะ ไปดูแลบัญชีที่แคชเชียร์ก่อน โต๊ะวีไอพีมีปัญหา”
เสียงทุ้มของใครบางคน ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง
จนลัลดากับวิษนุ ต้องหันขวับไปมอง ก็พบชายหนุ่มร่างสูงชะลูด ใบหน้าหล่อเหลาคมสัน ยืนจ้องมาที่คนทั้งสองอยู่
“อ้าวไอ้ฉัตร มึงมาขัดจังหวะอะไรกูเนี่ย ทำไมไม่จัดการเองวะ!?!”
วิษนุรีบตอบกลับไป ด้วยน้ำเสียงเซ็ง ๆ ขณะที่สาวสวยกำลังส่งสายตา สนใจหนุ่มหล่อคนใหม่ ที่เพิ่งจะเดินเข้ามาอยู่
“หือออ...หล่อเท่หุ่นล่ำ น่าหม่ำสุด ๆ...อยากได้อ่ะ...แต่เอ๊ะ! ทำไมหน้าตาดูคุ้น ๆ จัง ยิ่งมองก็ยิ่งคุ้นแฮะ!”
ลัลดาแอบคิดในใจ ด้วยความรู้สึกร่านร้อน เธอจิกตามองเขา ตั้งแต่หัวจรดเท้า จนเกิดอาการ หวิวไหวไปทั้งใจ
ทว่า...ก็รู้สึกคุ้นตากับใบหน้าคมสันนี้ อยู่ในที เหมือนกัน
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะยังไม่รู้ตัว ว่าถูกสาวสวยจดจ้องอยู่ เพราะเขามัวแต่สนใจที่จะถกเถียงกับเพื่อนจอมกะล่อนอย่างวิษนุ อยู่นั่นเอง
“กูจะจัดการได้ไง ก็ลูกค้าโต๊ะนี้...มึงพามาเลี้ยงไปเลยนะ รีบไปเคลียร์!”
“โหอะไรว้า...กูกำลังจีบสาวอยู่ มึงนี่ขัดลาภ ตลอดนะ เออ ๆ เดี๋ยวกูไปก็ได้”
วิษนุหันมากระซิบ สีหน้าบึ้ง ๆ แล้วจึงหันไปหาลัลดาอีกครั้ง
“เชิญตามสบายเลยนะครับคุณดาด้า พอดี ผมต้องไปเทคแคร์ลูกค้าอีกโต๊ะก่อน เอ่อ...นี่ไอ้ฉัตร เพื่อนผมเอง เป็นหุ้นส่วนร้านอีกคนครับ ถ้าคุณดาด้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ก็บอกมันได้เลยนะครับ รอผม แป๊ปนึงนะ เดี๋ยวผมรีบกลับมา”
เขาส่งเสียงนุ่มและสายตาหวานเยิ้มให้เธอ
ส่วนหญิงสาวก็แค่ส่งยิ้มบาง ๆ ตอบ
“ไอ้ฉัตร กูฝากมึงดูแลคุณดาด้าของกูด้วย เดี๋ยวกูรีบมา”
วิษนุพูดเสร็จ ก็รีบเดินจ้ำอ้าวจากไป ปล่อยให้ เพื่อนหนุ่มยืนงง ๆ อยู่ตรงนั้นกับลัลดา สองต่อสอง
- ผู้เขียน
