แอบยั่วเบาๆ
456 คำ
แต่ฉัตรตราก็สัญญากับพ่อแม่เอาไว้ ว่าจะให้เกียรติกับเมียแต่งคนนี้ให้มากที่สุด เพราะการเกี่ยวดองทางธุรกิจร่วมกัน ของทั้งสองครอบครัวนั่นเอง
“อื้ม...ด้าเองก็ นึกไม่ออกน่ะค่ะ หรือบางทีเราอาจจะเจอกันในฝันล่ะมั้งคะ ฮิฮิ...งั้นคุณฉัตร
ดื่มเป็นเพื่อนด้าหน่อยนะคะ”
เธอว่าพลาง ยื่นแก้วของตัวเองในมือ ให้ชายหนุ่ม และตัดสินใจว่า จะยังไม่พูดเรื่องนี้ให้เขารู้
ฉัตรตรารับเหล้าไปดื่มอย่างเสียไม่ได้ ตอนนี้
เขากำลังกลัวใจของตัวเองมาก ว่าจะเผลอไผล ไปกับสาวสวยคนนี้เข้า
ส่วนลัลดาก็กำลังสังเกต หนุ่มหล่อมาดเท่ตรงหน้าไปซะทุกกระเบียดนิ้ว อย่างถูกอกถูกใจใช่เลย
จนสายตาไปสะดุดอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้ายของชายหนุ่มเข้า ต้องบอกเลยว่า มันทำให้หญิงสาว
รู้สึกหงุดหงิด เอามาก ๆ เลยหละ
“หึ! แหวนแต่งงานสวยดีนะคะ แหม...นี่สวมไว้ตลอดเลย หรือเปล่าคะ?”
ลัลดาเอ่ยถาม พลางจ้องมองแหวนทองคำขาวฝังเพชรสไตล์เรียบหรู ที่ฉัตรตราสวมอยู่
แต่ถึงอย่างไร แหวนวงเดียวมันก็คงไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเธอ เพราะถ้าอยากได้ ต่อให้มีเจ้าของ
ลัลดาก็ไม่สนไม่แคร์อยู่แล้ว เจ้าหล่อนแอบคิดอย่างนั้นในใจ
“เอ่อ...ครับ! ต้องใส่ไว้ตลอด...เพราะถ้าถอดขึ้นมา มันจะอันตรายมาก...หมายถึง เมียด่าเอาน่ะครับ”
ฉัตรตราตอบแบบติดตลกนิด ๆ พลางส่งแววตาคมกริบให้เธออย่างเผลอใจ
“แหม...ดูพูดเข้าสิ แสดงว่า...กลัวเมียน่ะสิคะ แบบนี้ ฮ่า ๆ”
เธอส่งยิ้มขำ ๆ ให้ แต่อีกฝ่ายกลับจ้องกลีบปากอวบอิ่ม ที่กำลังยิงฟันขาว เรียงรายกันอย่างสวยงาม
ของเธอ แบบไม่ละสายตา
ต้องยอมรับเลยว่า เจ้าหล่อนยิ้มสวยราวกับนางงามเลยก็ว่าได้
ทำเอาฉัตรตราถึงกับเคลิ้ม ไปกับใบหน้าสะสวยที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของเธอ จนไม่ยอมละสายตาเลยหละ
“เอ่อ...แล้วคุณด้า มาเที่ยวบ่อย ๆ แบบนี้... แฟนไม่หวงบ้างเหรอครับ เป็นผมคงหวงแย่...”
เขาพูดพลางวางแก้วลง แล้วหยิบขวดเหล้าเติมอีก ก่อนจะส่งให้เธอ
“ด้าไม่มีแฟนหรอกค่ะ เลิกกันไปปีกว่าแล้วน่ะ
เขาหนีไปแต่งงาน ตามใบสั่งของพ่อแม่น่ะค่ะ ด้าเลยลองอยู่โสด ๆ ดู...ก็สบายใจดีนะคะ ไม่ต้องผูกมัดอะไรกับใคร”
หญิงสาวตอบเสร็จ ก็ยกบรั่นดีขึ้นซดลงคอ ไปจนหมดแก้ว ทำเอาหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์
- ผู้เขียน
