อวี้เหยียนอุ้มซูลี่ขึ้นแนบอก พานางไปยังป่าดับตะวัน หากอยู่ในเขตค่ายกลชั้นใน ไอมังกรที่ท่านตาสร้างขึ้นข่มธาตุทมิฬในร่างได้ เป็นสถานที่เดียวที่ผิวหนังของพวกเขาไม่ปรากฎเกล็ดกายคล้ายเกล็ดงู
ชินหวางอ๋องถูกจับไปขังในห้องใต้ดินลับชั้นลึกสุด ส่วนซูลี่ถูกพาไปห้องนอนของอวี้เหยียน
อวี้ชิงเทียนกับอวี้เซียนซุนรีบรุดมาดูอาการของนางอย่างเป็นห่วง อวี้ชิงเทียนผู้เก่งกาจวิชาแพทย์ล้างพิษให้หมดจากร่างซูลี่ คอยเช็ดตัว จับชีพจร ถ่างตานั่งเฝ้านางจนไม่ได้นอนสักงีบ
อวี้เหยียนกับอวี้เซียนซุนหลับฟุบเฝ้าดูอาการอยู่ข้างเตียง
เมื่อเห็นนางหายใจสม่ำเสมอพวกเขาจึงโล่งอก อวี้ชิงเทียนตรวจสอบโลหิตด้วยเข็มเงิน พบว่าพิษสลายสิ้นแล้วจึงวางใจ พิษนี้ร้ายแรงนัก มันคือพิษป่นกระดูก ยามพิษกำเริบต้องเจ็บปวดคุ้มคลั่ง ทรมานยิ่งกว่าตาย
อวี้ชิงเทียนใช้เข็มทิ่มปลายนิ้ว นำโลหิตซูลี่หยดลงบนถ้วยกระเบื้อง เทน้ำยาสีฟ้าเข้มเข้าทดสอบว่าพิษใน
