"เรื่องของเคธี ผมจำเป็นต้องรับเธอกลับเข้ามาทำงานจริงๆ แต่คุณจะต้องไปทำงานกับผมทุกวันนะครับ เพราะผมอยากเห็นหน้าคุณตลอดเวลา" ปีเตอร์ปัดปอยผมออกจากแก้มนวลของเมียรัก
"ฉันกลัวว่าจะเป็นปัญหาของคุณมากกว่าค่ะ เพราะคุณเอลิเซียเธอรักคุณนะคะ" พิรชาอดที่จะพูดเรื่องนี้ไม่ได้
"ชูวส์ ไม่มีใครรักผมทั้งนั้นแหละ นอกจากคุณคนเดียว เรื่องของคนอื่นไม่ต้องพูดถึง คุณแค่ต้องหนักแน่นต่อคนเหล่านั้น อย่าให้พวกเธอมากระทบกระเทือนจิตใจของคุณได้ นั่นเป็นสิ่งเดียวที่คุณต้องทำเพื่อผม" ปีเตอร์กอดเธอไว้แน่น ริมฝีปากหนาขยับลงมาใกล้และมอบจูบหวานให้เธอเป็นการส่งเข้านอน
"ค่ะ ฉันสัญญา ราตรสวัสดิ์ค่ะ" พิรชาปิดเปลือกตาลงในอ้อมแขนของเขาด้วยความเหนื่อยล้า ในขณะที่ปีเตอร์กลับนอนไม่หลับเพราะวิตกกังวลเรื่องของเคธี กลัวว่าจะไม่ลงรอยกันกับเอลิเซียเสียมากกว่า
เช้าตรู่...
"สวัสดีครับคุณปีเตอร์ผู้หลงเมีย วันนี้ถ่อสังขารมาถึงโรงพยาบาลได้
