ปีเตอร์สั่งให้เจคขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน เขาไม่ฟังเสียงร้องโวยวายของพิรชาเลยแม้แต่น้อย เพราะเขากำลังหึงหวงเมียรักอย่างหน้ามืดตามัวที่เธอกล้าไปใส่ชุดชั้นในที่เปิดเผยเรือนร่างเกือบทุกสัดส่วนบนรันเวย์จนเขาแทบบ้าคลั่ง
"ผมจะขังคุณไว้ในห้องไม่ยอมให้ไปไหนเลยคอยดู" ปีเตอร์เปิดประตูรถและดึงเมียรักให้ขยับก้นลุกตามเขาไป พิรชามองเห็นรังรักที่เธอและเขาเคยอยู่ด้วยกันก็อดคิดถึงเรื่องราวเก่าๆไม่ได้ ระยะเวลามันผ่านเลยไปแค่สองปีเองหรือ ช่างเป็นระยะเวลาที่ยาวนานราวยี่สิบปี เพราะมันเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่เธอต้องใช้ความอดทนมากที่สุดในชีวิตผู้หญิงคนหนึ่ง
"คุณจะขังฉันไว้ที่นี่ไม่ได้นะ ฉันมีงานต้องทำ" พิรชาพยายามดิ้นให้หลุดจากมือหนาของปีเตอร์ที่กำข้อมือของเธอไว้ไม่ยอมปล่อย
"ทำงาน! ทำงานบนเตียงกับไอ้อเล็กน่ะสิ มันไม่ปล่อยคุณแน่ อ๋อ หรือว่าเสร็จมันไปแล้วล่ะ" ปีเตอร์หงุดใจและยิ่งโมโหที่นึกถึงการกระทำของเธอ
"แล้ว
