“ปีเตอร์ คุณเคธี” พิรชาเรียกชื่องสองหนุ่มสาว ก่อนที่จะสังเกตุเห็นว่าใบหน้าของปีเตอร์นั้นบึ้งตึงเกินกว่าที่เธอจะพูดอะไรต่อไปได้อีก
“คุยกับแขกของคุณต่อไปเถอะ ผมมีงานต้องทำต่อ” เคธียิ้มให้พิรชาอย่างผู้ชนะก่อนจะเดินตามปีเตอร์ขึ้นชั้นบนไป พิรชามองตามหลังเคธีอย่างรู้ทัน ทั้งยังแอบเจ็บใจเล็กน้อยที่หลงเชื่อความบริสุทธิ์ของเคธีมาตลอด
“คิดว่ากลับตัวกลับใจตั้งนานล้วเสียอีก” พิรชาพึมพำคนเดียว
“คุณว่าอะไรนะครับ” อเล็กซานเดอร์ยื่นใบหน้าหล่อเหลาของตนเข้ามาใกล้พิรชา
“อ๋อ เปล่าค่ะ” เธอหลบสายตาคมกริบคู่สวย
“ปีเตอร์เขาพาผู้หญิงคนนั้นมาเพื่อประชดคุณ” อเล็กซารเดอร์พูดความจริง
“หมายความว่ายังไงคะ”
“ผมบอกเขาเองว่าผมมาบ้านของเขากับคุณ”
“ทำไมคะ ในเมื่อฉันบอกคุณแล้วว่าฉันจะคุยกับเขาเอง”
“แต่ผมมีธุระส่วนตัวจะคุยกับเขา” อเล็กซานเดอร์พูดจบก็เดินตามสองคนนั้นขึ้นไปชั้นบน พิรชารู้สึกสับสนกับอเล็กซานเดอร์ และเธอ
