แบรนด์
"หนังสือลาออกค่ะบอส" เคธีเดินเข้ามาในห้องทำงานของปีเตอร์และยื่นซองสีขาวให้บอสหนุ่ม
"ผมไม่อนุมัติ" ปีเตอร์พูดเสียงเรียบแทบไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำ
"แล้วคุณจะให้ฉันอยู่ที่นี่ทำไมคะ ในเมื่อคุณก็กำลังจะแต่งงานมีครอบครัวแล้ว" เคธีน้ำตาคลอเบ้า
"หมายความว่ายังไง คุณจะลาออกเพราะว่าผมกำลังจะแต่งงานเนี่ยนะ" ปีเตอร์ขมวดคิ้วและเงยขึ้นมองหน้าเธอ
"หลายปีที่ฉันตั้งใจทำงานให้คุณมาตลอด ฉันไม่ได้ต้องการชื่อเสียงเงินทองใดๆ สิ่งเดียวที่ฉันต้องการก็คือคุณ นี่คุณไม่เคยรู้เลยจริงๆเหรอคะ" เธอร้องห่มร้องไห้อย่างไม่อาย
"ผมรู้ แต่มันผ่านมาหลายปีแล้วทำไมคุณถึงยังไม่ยอดตัดใจจากผมเสียทีล่ะ"
"ความรักมันไม่เกี่ยวกับระยะเวลาหรอกนะคะ รักก็คือรักไม่ว่านานแค่ไหนก็คือรัก ยิ่งคุณทำดีกับฉันฉันยิ่งเกลียดพิรชา ยิ่งคุณรักเธอมากฉันยิ่งเกลียดพิรชามากขึ้น ฮืออ ทำไมคะ ทำไมถึงไม่เป็นฉัน" เคธียังคงร้องห่มร้องไห้ ปีเตอร์หน้าเส
