ซันเดย์....
"ตะวันตัวมึงไปโดนอะไรมาทำไมมันแดงแบบนี้วะ"
ผมถามอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าตัวของมันจะแดงได้ขนาดนี้ หรือมันแพ้ยา ชิบหายแล้วผมคิดในใจ
"กูเป็นอะไรไม่รู้ กูรู้แค่ตอนนี้กูต้องการมึง"
ตะวันพุ่งเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าตะวันมันไม่มีสติเพราะพอมันเห็นผมมันก็พุ่งเข้าหาผมทันทีในสภาพที่มัน....ไม่เหลืออะไรปกปิดร่างกายเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของมัน บอกตามตรงว่าผมไม่ได้เห็นมันแบบนี้มานานหลายเดือนแล้ว ก็ตั้งแต่ที่ผมบอกเลิกกับมันไปแล้วไปนั่นแล่ะ ยอมรับเลยว่าคิดถึงมันมาก....มากจริงๆหลายครั้งที่เราเจอกันผมอยากกอดอยากหอมอยากทำอะไรแบบที่เคยทำกับมันแต่ก็ทำไม่ได้เพราะตอนนี้สถานะของผมกับมันก็คือเราเลิกกันแล้วเลิกโดยที่ผมเป็นคนบอกเลิก เลิกโดยที่มันไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ที่สำคัญไปกว่านั้นตะวันมันคบไอ้พอสไปแล้วแถมยังเอากันแล้วด้วย พอมาคิดถ
