คืนนั้นห้องนอนใหญ่ดูเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบาของหญิงสาวที่กำลังหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอดของเขา ลภัสวัฒน์ลืมตานอนมองเพดาน ดวงตาคมเต็มไปด้วยความว้าวุ่นจนนอนไม่หลับจนเกือบถึงเที่ยงคืนแล้ว
“โธ่เอ๊ย...ให้กอดอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะจีน่า ตัวเองหลับสบายเลย แต่ฉันนี่สิจะบ้าตายอยู่แล้ว” เขาพึมพำเบา ๆ ก้มมองคนที่ซุกหน้าอยู่กับอกแกร่งของเขา
กลิ่นหอมจากแชมพูสระผมที่เธอใช้ลอยเตะจมูก อยู่ตลอดเวลา เสียงหายใจดังสม่ำเสมอ และความนุ่มนิ่มของร่างในอ้อมแขน มันยิ่งทำให้ใจของผู้ชายที่อดทนมาทั้งอาทิตย์สั่นสะเทือนอย่างหนัก
"จะลักหลับเลยดีไหมวะ?" ความคิดแวบเข้ามาจนเขาต้องกัดฟันกรอด
ฝ่ามือหนาใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้แผ่นหลังบอบบางเบา ๆ ไล่ลงมาตามเอวโค้งอย่างเผลอตัว
“แค่ลูบคลำนิด ๆ คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง”
แต่พอยิ่งสัมผัสแผ่วเบา ลากผ่านเนื้อผ้าเหมือนกับสำรวจไปทั่วทั้งร่าง เสียงครางเบา ๆ ของเธอก็ดังขึ้น “อื
