ก้อนเมฆสีดำสนิทในยามรัตติกาลเคลื่อนเข้าปกคลุมทั่วท้องฟ้า ลมเอื่อยๆ พัดโบกซุ้มดอกกระดังงาส่งกลิ่นหอมอบอวลชวนหลงใหล แตกต่างจากอารมณ์กระวนกระวายใจของชายหนุ่มเสียเหลือเกิน ทั้งเนื้อทั้งตัวปราณเพลิงมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนน้อยห่อหุ้มร่างกายกายช่วงล่างเอาไว้ บัดนี้เขานั่งหน้ามุ่ยมองร่างเล็กเดินวกไปวนมาอยู่นอกระเบียงดาดฟ้าผ่านทางกระจกบานเลื่อน ซึ่งเจ้าหล่อนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับเพื่อนสนิทอย่างเคร่งเครียด ผ่านไปนานกว่าครึ่งชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่าจะวางสาย ปราณเพลิงตัดสินใจเปิดประตูแล้วเดินออกไปตาม แต่เธอกลับยกนิ้วชี้ขึ้นจรดริมฝีปากเล็กส่งสัญญาณเงียบเสียงมาให้แทน นี่เธอรู้ตัวบ้างมั้ยว่าปล่อยให้เขานั่งเปลือยกายรออยู่บนโซฟาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แทนที่อารมณ์กระสันจะได้ทะยานขึ้นสรวงสวรรค์กลับต้องมาค้างเติ่งอยู่บนยอดดอย เมื่อจู่ๆ เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ระหว่างที่เธอกำลังโรมรันมังกรผงาดฟ้าของเขาอยู่โ