พงศกรณ์นั่งหน้าบูดอยู่ในห้องทำงาน มองดูหุ้นบริษัทดิ่งลงเหว เขายกมือขึ้นกุมหัว ข่าวฉาวข่าวคราวนี้ทำให้เกิดผลกระทบกับเขาหลายอย่าง เรียกว่าสูญรายได้ไปหลายล้านแถมยังมีคดีติดตัว ธงทิวเดินเข้ามาในห้องทำงานของรุ่นพี่ที่ (เคย) รัก ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากัน
"มึงมาทำไมไอ้ทิว เพราะมึงคนเดียว พากันซวยไปหมด"
"อย่ามาโทษผมฝ่ายเดียว พี่เชี่ยเองนะครับ แผนนี้พี่ก็ร่วมวางแผน"
"อ้าวไอ้ทิว ทำไมพูดจาหมาไม่แดกแบบนี้"
"ไอ้ห่อโคเคนนั่นของพี่ใช่มั้ย"
"ไอ้สัตว์ ถึงกูจะอัพบ้างเป็นบางครั้งกูก็ไม่โง่พกโคเคนมากขนาดนั้นให้ซวยตัวเองหรอก กูอัพเฉพาะอยู่ในเพนท์เฮาส์ ของมึงล่ะสิ โง่พกมาเยอะขนาดนี้"
"ไม่ใช่ของผม ของพี่นั่นแหละ"
"กูบอกว่าไม่ใช่ของกู" พงศกรณ์หัวเสีย
"ช่างเหอะถ้าพี่ไม่ยอมรับ ผมแค่จะมาตกลงเรื่องนิรินว่าผมจะคบกับน้องเค้านะ หลีกทางไปเหอะ" ธงทิวพูดขึ้น
"ไอ้หน้าด้าน มาขอกันง่ายๆ อย่างงี้เลยรึไง ถ้ากูตอบว่าไม่ล่ะ
