แพมมี่เดินกรีดกรายเข้ามาในร้าน แล้วส่งเสียงทักทายเพื่อนร่วมงานเสียงสดใส
"ว่าไงจ้ะ มาแต่เช้าเลย" เธอวางกระเป๋าแล้วเดินมาชงกาแฟที่ในครัว
"วันนั้นชิ่งหลับก่อนเลยนะ กินพร้อมกันทำไมเมาก่อนะคะพี่แพม" รุ่นน้องจิกกัดเล่นกัน
"เออ เมาก่อน แล้วใครกลับก่อน สงสัยเป็นคิมนะ เพราะตอนพวกเรากลับคิมไม่ได้กลับด้วย"
หญิงสาวอีกคนตอบ แพมมี่คนแก้วกาแฟอย่างใช้ความคิด คิมไม่ได้กลับพร้อพวกนั้น แล้วเธอแน่ใจว่าคิมไม่ได้กลับก่อน ตายแล้วเจ๊ทำไมร้ายแบบนี้ แพมมี่เจอก่อนแท้ๆ แต่เจ๊วีเอาไปกิน แพมมี่คนสวยจะไม่ทน เธอคิดวางแผนในใจ
"คิมจ๋า ไหนมาดูคอสิ เช้าวันจันทร์แบบนี้มีรอยอีกไหม"
รุ่นพี่แซว วันหยุดทีไร คิมโดนหนักทุกที เช้าวันจันทร์มาที รอยเต็มคอไปหมดเลย ชายหนุ่มยิ้ออกมาแล้วดึงคอเสื้อเชิ้ตให้ดู รอยแดงมีอยู่จริงๆ เรียกเสียงกรี้ดจากสาวๆ แพมมี่ยิ้มอย่างพอใจ
"เดี๋ยวดูเจ๊บ้าดีกว่า ว่าแกมีรอยอีกไหม" แล้วเสียงพูดคุยเ
