เมื่อพวกเขามาถึงบ้านเด็กชายก็เอาแต่เล่นกับสัตว์เลี้ยงที่เพิ่งได้มาหมาดๆ
" คุณพ่อค้าบมาเล่นด้วยกันสิค้าบ
" แปปนึงนะครับ
" นี่คุณมาจุ้นจ้านอะไรในครัวเนี่ย ลูกเรียกหาไม่ได้ยินหรือไง
" ก็ผมอยากช่วยคุณทำกับข้าวนี่
" ไม่ต้อง ไปเล่นกับลูกเลยไป
" แต่ว่าผมอยากคุยกับคุณ
" มีเรื่องอะไรอีก
" ก็เรื่องลูกไง
" ลูกทำไม
" คุณเห็นไหมว่าลูกมีความสุขแค่ไหนที่มีลาเต้คอยเล่นเป็นเพื่อน
" ก็ดีแล้วไง แต่ปัญหาก็คือฉันไม่มีเวลาดูแลมัน แต่ในเมื่อเอามันมาแล้วฉันจะพยายามหาทางออกก็คือจ้างคนมาช่วยเลี้ยง
" ไม่ต้องถึงขั้นนั้นหรอก เวลาจะไปข้างนอกก็ปล่อยมันไว้ในบ้านนี่แหละ
" แต่มันยังเล็กอยู่ฉันสงสารมัน
" อย่าคิดมากเลยคุณ เดี๋ยวผมจะทำบ้านเล็กๆ ให้มันได้วิ่งเล่นอยู่ในนั้นไม่ต้องออกไปไหน
" แล้วมันต่างกันตรงไหน
" คุณจะห่วงอะไรนักหนา คนอื่นเขาก็เลี้ยงกันแบบนี้แหละ แล้วอ
