หนึ่งเดือนต่อมา
แกร๊ก~
“วิน….” พลอยชมพูยิ้มให้คนตรงหน้าเมื่อสัญญาณจากประตูหน้าห้องดังขึ้นแล้วเธอเลือกที่จะเป็นคนเดินมาเปิดประตูก่อนจะพบว่าเป็นคาลวินที่มาหา
“ทำอะไรอยู่เนี่ย รบกวนไหม” คนมาใหม่ถามด้วยรอยยิ้ม ยิ่งวินาทีแรกที่ได้เห็นหน้าเพื่อนสนิทที่สดใสได้มากกว่าที่คิดมันก็ยิ่งทำให้เขาสบายใจ
“ไม่ๆ เข้ามาเลย ซื้ออะไรมาเยอะแยะ”
“หลายอย่างเลย เฮียล่ะ?”
“อยู่ในครัว” คำตอบส่งผลให้คาลวินแปลกใจเล็กน้อย ปกติเฮียเลอร์เก่งเรื่องงาน เขาทำงานนอกบ้านเก่งมาก ไม่ว่าจะบริหารหรือหยิบจับอะไรก็ดีไปหมด ประสบความสำเร็จไปซะหมด ไม่เคยรู้ว่าเฮียไม่ได้เก่งแค่งานนอกบ้านเท่านั้น
“กินข้าวมาหรือยัง อยู่กินข้าวด้วยกันก่อนไหม”
“ได้สิ สีหน้าพลอยดูดีขึ้นนะ คุณแม่เล่าทุกอย่างให้ฟังแล้วด้วย” คนฟังยิ้มออกมาแทนคำตอบ ตั้งแต่วันนั้นที่เธอเคลียร์ใจกับพ่อของลูก ไคเลอร์พาเธอไปที่บ้าน ไปพบคุณแม่ ไปบอกความจริงทุกอย่างให้คุณ
