เสียงสัญญาณหน้าห้องดังขึ้นติดกันสามครั้ง ส่งผลให้ร่างบอบบางที่เพิ่งแต่งตัวหลังอาบน้ำเสร็จหันกลับไปมองแทบจะทันที หากคนที่อยู่หน้าห้องคือคาลวิน นั่นแปลว่าเป็นไปไม่ได้แน่ๆ เพราะคาลวินเพิ่งกลับไปไม่นานนี้ และเพียงแค่นึกไปเองว่าคนที่อยู่ด้านหน้าในตอนนี้เป็นใครหัวใจดวงน้อยมันกลับเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง รู้สึกแบบนั้นทั้งที่เธอยังไม่รู้ความจริงด้วยซ้ำไป พลอยชมพูตรงไปยังประตู ส่องผ่านช่องทางเล็กๆ ที่พอจะเห็นอยู่บ้างว่าคนที่อยู่ด้านนอกเป็นใครมันก็ยิ่งกระตุ้นหัวใจดวงน้อยได้ดีกว่าเก่า สุดท้ายเธอก็ยอมเปิดประตูให้เขา เปิดรับเขาเข้ามาแม้อีกความรู้สึกหนึ่งมันจะต่อต้านแค่ไหนก็ตาม “มีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอสบตากับคนที่อยู่ตรงหน้า สังเกตุเห็นว่าคิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากัน ความสับสนเจือปนอยู่ในแววตาคู่นั้นยิ่งเวลาที่เขามองเธอนานๆ “เป็นอะไรไหม” เขาถามเหมือนมีบางอย่างในใจ ทำเหมือนห่วงใยกันอีกแล้ว จนเธอได้ตั้ง