คิรากรรักษาตัวอยู่ที่เชียงใหม่หลายวัน กุลพัทธ์ก็ทำหน้าที่ดูแลเขาไม่ห่าง ส่วนสองตายายอย่างคุณคณินและคุณกุลธิดา เหมือนว่าจะเป็นส่วนเกินยังไงอย่างงั้น เพราะตอนนี้คนป่วยนั้นไม่สนใจคนอื่นเลยสักนิด มัวแต่สนใจแฟนสาวแสนสวยอย่างกุลพัทธ์ ซึ่งตอนนี้คนป่วยก็สำออยเหลือเกิน ออดอ้อนคนท้องอย่างน่าหมั่นไส้ คุณคณินนั้นมองไปที่บุตรชายด้วยความหมั่นไส้ จนท่านกับภรรยาของท่านต้องออกไปดื่มกาแฟที่คาเฟ่
ปล่อยให้บุตรชายของท่านได้ออดอ้อนว่าที่ลูกสะใภ้ของท่านจนพอใจ คนอะไรเรียกว่าหน้ามือเป็นหลังตีนเลยก็ว่าได้ เมื่อก่อนพยศแทบตาย เพราะไม่อยากแต่งงานกับหนูเอย แต่มาตอนนี้จะเป็นจะตาย ตามง้อเขาไปถึงดอยฝ้ายคำ ไปเป็นแพทย์อาสาที่แสนลำบาก เพื่อตามว่าที่เจ้าสาวให้กลับมา ดีนะที่ไม่เป็นไข้มาลาเลียตายเสียก่อน ยังมีชีวิตกลับมาได้อ้อนว่าที่ภรรยาของเขาแบบที่เขากำลังทำอยู่ตอนนี้
“คุณนี่ก็เก่งนะที่สามารถเก็บอารมณ์ได้นิ่งแบบนี้ ผมไม่มี
