ทั้งหมดนั่งรวมกันกลางสนามหญ้า อากาศกลางคืนของเชียงใหม่วันนี้มีลมหนาวเย็นสบายออกไปทางค่อนข้างหนาวด้วยซ้ำ
“มีน มึงไม่ดื่มเหรอ” พฤกษ์หันไปถามเพื่อนของตัวเอง ที่ยกน้ำเปล่าขึ้นดื่มแทนการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เหมือนทุกครั้ง
“ไม่ เดี๋ยวต้องขับรถไปส่งสาว ๆ” หมอมีนชี้ไปยังสองสาวที่นั่งตรงหน้า
“เดี๋ยวแฟนพิชชี่มารับค่ะ พี่หมอมีนไม่ต้องไปส่งก็ได้ค่ะ” พิชชี่เอ่ยบอกพร้อมทั้งยัดไก่อบเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
“ชาร์มมี่เอารถมา กลับเองได้ค่ะ พี่หมอมีน” ชาร์มมี่เอ่ยบอกพร้อมทั้งยกแก้วขึ้นจิบ
“เราเป็นพวกดื่มแล้วขับหรือครับ” หมอมีนพูดขึ้น ในขณะที่สายตายังคงจับจ้องชาร์มมี่
“ชาร์มมี่ไม่ได้เมานะคะ”
“ไม่เมา แต่มีแอลกอฮอล์ในร่างกายเกินกว่าที่กฎหมายกำหนด น้องชาร์มมี่ชอบทำผิดกฎหมายเหรอครับ” หมอมีนเลิกคิ้วถามอย่างจริงจัง
“เปล่านะคะ” ชาร์มมี่พูดขึ้นอย่างสำนึกผิด คนที่ได้ทีแกล้งคนอื่นยิ้มอย่างพอใจ
“งั้นพี
