ชายหนุ่มประทับจูบลงบนปากเธอแน่นดูดกลืนเสียงครางของทั้งคู่ด้วยริมฝีปากของกันและกัน ท่อนล่างยังขยับออกเข้าอย่างรวดเร็ว จนสุดความเร็วเมื่อทุกหยาดหยดในกายเขาพุ่งเข้าหาเธอ ทั้งสองร่างยังกอดกันแน่นด้วยความสุขสม
“พี่รักหวาน รักมาก” พฤกษ์พูดขึ้นพร้อมทั้งจูบเธออีกครั้ง เพื่ออยากให้เธอรับรู้ความรักที่เขามีให้ ว่ามันมากมายแค่ไหน กลัวว่าจะไม่ได้มีโอกาสได้บอกเธอ
“หวานก็รักพี่ ขอโทษนะคะ ที่หนีมา”
“พี่รับคำขอโทษเป็นเสียงครางเท่านั้น คืนนี้ไม่ถึงสามน้ำอย่าเรียกว่าหมอ ให้เรียกหมาแทนหมอ”
“ต้องหอนรอเลยไหมคะ หมอไม่ได้นอนเลยจะไหวไหมคะ คุณอา” พริณตาพูดเสียงล้อเลียนพร้อมทั้งเรียกเขาว่าคุณอา เพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบให้เรียก ก็คนกลัวตัวเองแก่ก็แบบนี้แหละ เสียงหัวเราะดังขึ้นเมื่อพฤกษ์ซุกหน้า พร้อมทั้งขบเม้มหน้าอกของเธอเพราะอยากแกล้ง
คนโดนลงโทษกำลังนอนหมดแรง บทลงโทษของเขารุนแรงเหลือเกิน สามน้ำติดแล้วที่เธอโดนเข
