“หน้าฉ่ำมาเชียว ได้มากี่น้ำล่ะเช้านี้” ชาร์มมี่ถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนหน้าบานฉ่ำมาแต่ไกล
“ก็หลายน้ำอยู่ไม่งั้นจะฉ่ำขนาดนี้เหรอ ว่าแต่แกหน้าแห้งมากเลย ไม่ได้สักน้ำเลยเหรอ” พริณตาเองก็ไม่ยอมแพ้เพื่อนกลับเหมือนกัน
“อีขี้อวด” ชาร์มมี่บ่นไม่จริงจัง อดหมั่นไส้เพื่อนไม่ได้
“ไงพวกแก” พิชชี่กับนีน่า มาถึงพอดีก็นั่งลงตรงข้ามกับสาว ๆ ทั้งสอง
“ก็ไม่ไง ไว้คิดกันกับพี่ทิมอีกครั้ง” พิชชี่บอกเพื่อน ๆ เพราะเธอเป็นคนเชียงใหม่วางแผนว่าจะอยู่ที่นี่แล้วก็ทำงานอิสระตามที่ตัวเองตั้งใจไว้
“แกล่ะ นีน่า” ชาร์มมี่ถาม นีน่าที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ เพราะตอนนี้นีน่าเองก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอายังไงกับชีวิต ใจก็อยากหางานทำในกรุงเทพฯ แต่อีกใจก็อยากไปเรียนต่อกับพี่หมอเอก
“ยังไม่รู้ เนี่ยทะเลาะกับพี่หมออยู่ว่าจะเอายังไง” นีน่าบ่นแล้วก็วางคางลงบนโต๊ะ มีแฟนเป็นผู้ชายขี้งอนและขี้หึงก็ลำบากแบบนี้แหละ แล้วเธอเคย
