เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ตอนนี้ลูกแฝดของแม่หวานโตขึ้นอีก ทั้งสองแฝดพัชและพิมกำลังเป็นพี่ ๆ ประถมหนึ่งกันแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้แม่หวานปวดหัวก็คือความเจ้าระเบียบของแฝดผู้พี่ กับความไร้ระเบียบของแฝดผู้น้อง
“พิมทำไมไม่เก็บรองเท้าเข้าตู้” พัชกำลังยืนเท้าเอวกอดอกบอกน้องสาว น้องพิมมาถึงบ้านรีบถอดรองเท้าแล้วรีบวิ่งเข้าบ้าน รองเท้าโดนสลัดทิ้งทันทีที่อยู่หน้าประตู
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องใส่จะเก็บทำไม ถ้าเข้าตู้พรุ่งนี้ก็ต้องเปิดตู้อีกเสียเวลา” น้องสาวสุดแสบผู้เถียงคำไม่ตกฟาก ไม่รู้ว่าใครให้ท้าย ก็จะใครที่ไหนถ้าไม่ใช่คุณพ่อสุดหล่ออย่างพฤกษ์
“เดี๋ยวพ่อเก็บให้นะครับ” พฤกษ์ทำท่าจะก้มเก็บรองเท้าเข้าตู้ให้ลูกสาว แต่โดนลูกชายเจ้าระเบียบห้ามไว้เสียก่อน
“พ่อครับ พ่อต้องแยกแยะบ้างนะครับ ความรักกับการตามใจมันคนละเรื่องกัน ถ้าพิมไม่มีระเบียบวินัยแบบนี้ อีกหน่อยจะรับผิดชอบการเรียนได้ยังไงครับ”
พริณต
