“พี่ทำกับข้าวไว้ที่บ้าน รีบกลับเถอะครับ” พฤกษ์หันไปพูดกับแฟนสาว เพราะดูแล้วเธอเริ่มจะไม่สบอารมณ์ ถ้าขืนอยู่นานกว่านี้ พริณตาอาจโมโหเพื่อนที่เป็นคนญี่ปุ่นได้ เพราะความหึง
“โยชิจัง เรากลับก่อนนะ” พริณตาหันไปบอกเพื่อนก่อนจะเดินออกจากตรงนั้น ให้สาวญี่ปุ่นยืนมองสองหนุ่มสาวเดินควงกันไป
“เป็นอะไรชอบผัวชาวบ้านเหรอ” เสียงที่โยชิจังไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น
“เธอก็ชอบเมียชาวบ้านเหมือนกันเดฟ อย่ามายุ่งกับฉัน” โยชิจังมองเขาอย่างหาเรื่อง เธอไม่ชอบเดฟเลยเพราะท่าทางอวดดีนั่น เธอกับเขาเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ระดับปริญญาตรี
“ถ้าไม่ได้ไปไหน เราก็ไปสนุกกันหน่อยดีกว่า”
“ไม่ เดฟเราจบกันแล้ว”
“ก็แค่สนุก ๆ ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย” เดวิดมองโยชิจัง ทั้งสองสายตาสบกัน ก่อนที่โยชิจังจะเดินตามชายหนุ่มขึ้นรถไป
ว่ากันว่าช่วงเวลาแห่งความสุขจะผ่านไปเร็วเสมอ ตอนนี้ก็ถึงช่วงรับปริญญาบัตร เธอกับพฤกษ์กลับมางานวันรับปริญ
