26
ยอมให้ลงโทษทั้งคืน
“ครับๆ ...เกี๊ยวของเฮียไม่ขี้งอนเลยสักนิดเดียว” ภากรเอ่ยยิ้มๆ แววตาที่มองเธอเต็มไปด้วยความหลงใหล ก่อนจะล้วงกล่องขนมขนาดจิ๋วออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วยื่นมาให้ตรงหน้าเด็กสาว
“เฮียเอามาการองให้หนูทำไมคะ?”
“เคยบอกว่าอยากกินขนมแล้วนั่งดูดอกไม้ในสวนไม่ใช่หรือไง?”
เมื่อได้ฟังที่เขาพูด เกวรินก็ยิ่งฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม รับมาการองมาจากเขาด้วยแววตาที่มีความสุขอย่างบรรยายไม่ถูก
เรื่องเล็กน้อยแบบนี้เขาก็จำได้ด้วย...
“เฮียน่ารักจัง...” เธอเอ่ยเสียงเบา แกะกล่องขนมออกแล้วหยิบมาการองสีชมพูหวานออกมา ก่อนจะยู่ปากมองเขาอย่างเสียดาย
“มีชิ้นเดียวเองเหรอคะ?”
“เด็กตะกละ...จะกินไม่กิน?”
“กินค่า~” เกวรินตอบรับเสียงใส หยิบมาการองชิ้นใหญ่เข้าปาก ตั้งใจจะเคี้ยวให้เต็มคำ แต่มันกลับแข็งโป๊กจนเธอร้องเสียงหลง
กึด!
“อ๊ะ! ทำไมแข็งจังอะ”
เด็กสาวเบ้หน้า แล้วคายมันออกมาดูชัดๆ ก่อนจะพบว่าม
