ต อ น ที่ 1 9
จับได้
โรแซนนั่งรวบรวมสติอยู่หน้าห้องพลางมองดูนาฬิกาที่บ่งบอกว่าใกล้เวลานัดหมายเต็มที สุดท้ายเธอจึงตัดสินใจลุกเดินเข้าไปหาวัลดัสที่ห้องทำงาน
ก๊อก~ ก๊อก~
โรแซนเคาะประตูห้องเป็นมารยาทสองสามครั้ง ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปภายในห้อง วัลดัสที่กำลังตรวจเช็กเอกสารเงยหน้าขึ้นมองเลขาสาวด้วยสายตามีคำถาม
“แซนมีเรื่องอยากจะคุยด้วยนิดหน่อยค่ะ พอมีเวลาไหมคะ”
“ว่ามาสิ” วัลดัสตอบพร้อมกับตบมือลงบนหน้าตักแกร่ง ทำให้ร่างบางบนรองเท้าส้นสูงเดินไปหย่อนสะโพกมนนั่งลงบนหน้าตักแกร่ง พร้อมกับยกมือขึ้นโอบลำคอหนาเอาไว้อย่างออดอ้อน
“ไม่เชิงว่าปรึกษานะคะ เรียกว่าสารภาพดีกว่าค่ะ”
“ไปทำอะไรผิดมา”
“แต่ถ้าสารภาพแล้วความผิดมันก็ต้องลดลงกึ่งหนึ่งใช่ไหมคะ” โรแซน
พยายามต่อรอง เพื่อดูปฏิกิริยาของเขา
“พูดมาตอนที่ฉันยังอารมณ์ดี”
“คือว่า...ลูกค้าที่จะเข้ามาคุยธุรกิจกับเราวันนี้เป็น...”
“เป็นแฟนเก่าเธอ”
“คะ..
