“ทำไมคะ”
“ผมไม่อยากมีลูกกับขิงช้าเกินไป กลัวไม่มีแรงเลี้ยงลูก”
“คุณเต!ขวัญดาวมองหน้าเขาแต่ไม่กล้าสบตา เตชัสดูออกว่าขวัญดาวกำลังเขิน “ถ้าเขินมาก ไปกินข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวจะเขินจนเป็นลมเสียก่อน ถ้าผมต้องอุ้มขิงไปห้องพยาบาล คราวนี้คุณจะเขินคนทั้งบริษัท”
“คุณเต!”
เตชัสบอกแล้วเดินนำเธอออกจากห้องมาถึงที่รถพอดี เขาเปิดประตูให้ขวัญดาวเข้าไปนั่ง จากนั้นก็เดินไปฝั่งคนขับ ขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตู มือบางที่ทาสีเคลือบเล็บไว้อย่างสวยงามของใครบางคนก็มาจับมือของเตชัสไว้ก่อน
“พี่เตจะไปไหนคะ”
เตชัสเงยหน้าขึ้นมอง“รินมาทำอะไรที่นี่”
“รินผ่านมาเลยอยากมากินข้าวกลางวันด้วยค่ะ แล้วนี่พี่เตจะไปไหนหรือคะ”คนมาใหม่มองหน้าขวัญดาว “ไปกับคุณเลขาฯ ด้วย ไปทำงานหรือว่าไปทำอะไรกันคะ”
เตชัสตอบเสียงเรียบ สีหน้าเย็นชา “พี่จะพาขิงไปกินข้าวกลางวัน รินคิดว่าพี่จะพาเขาไปทำอะไร พี่ไม่ค่อยชอบกินอะไรร้อนๆ ตอนกลางวัน
