“ก็ขิงเขาแพ้กุ้งน่ะคุณ จะกินเข้าไปได้ยังไง” เตชัสมองหน้าวิศวกรหนุ่มอย่างเหนื่อยหน่าย ป่านนี้ยังไม่รู้อีกว่าเขาสื่อความว่าอย่างไร
การันต์งงไปหมด “ท่านประธานทำไมรู้ล่ะครับว่าคุณผู้ช่วยเลขาฯ แพ้กุ้ง ใส่ใจลูกน้องดีนะครับ”
เตชัสกระตุกมุมปากยิ้มร้าย สบตาการันต์อย่างเอาเรื่อง เขาอยากจะกระแทกหน้าไอ้หมอนี่ด้วยกำปั้นสักทีสองที เผื่อจะฉลาดขึ้นมาบ้าง หมอนี่คงจะเก่งในงาน แต่ประสบการณ์ด้านความรักคงอ่อนหัด แต่เขาเปลี่ยนใจเพราะไม่อยากเป็นคนร้ายๆ ในสายตาเมียสาว
“เรื่องแค่นี้ถ้าผมไม่รู้ ผมเป็นสามีขิงไม่ได้หรอกครับคุณ ผมต้องรู้อยู่แล้วว่าภรรยาผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร อะไรกินได้ ไม่ได้”
“สามี!” คนซวยประจำวันนี้ยืนหน้าซีดเหมือนถูกสายฟ้าฟาด
“ใช่ครับ คุณผู้ช่วยเลขาฯ เป็นภรรยาของผมประธานบริษัทแห่งนี้ เราจะจัดงานแต่งงานกันเดือนหน้า หวังว่าคุณคงจะไม่มาแจกขนมจีบว่าที่แม่ของลูกผมอีกนะครับ” เตชัสว่าเสียงเรียบพร้อมก
