ร่างบางมุ่นคิ้วเข้าหากันด้วยความไม่เข้าใจ ขณะสบสายตาคู่คมที่เป็นประกายวาบหวาม ยามใช้สายตาไล่สำรวจเรือนร่างขาวเนียนของเธออย่างถือสิทธิ์
“จ้าวชอบเหรอ”
“เธอชอบมากไม่ใช่เหรอ”
ชานชวินทร์วางมือบนต้นขาขาว ออกแรงบีบขย้ำด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะซุกใบหน้าที่ลำคอเธอแล้วเลื่อนริมฝีปากกระซิบข้างใบหู
“ถึงขนาดกดหัวพี่ตลอดเวลาที่ทำให้เลย”
“พี่ชาน”
“พี่พูดไม่ถูกเหรอครับ”
ชานชวินทร์เลิกคิ้วใส่แล้วยกยิ้มมุมปาก ทำเอาใบหน้าขาวแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ พลันขบเม้มริมฝีปากเถียงไม่ออก เพราะอีกฝ่ายดันหยิบยกเรื่องจริงมาพูดเสียได้
ลิ้นของเขายกเอวเธอลอยมาแล้ว..
คนเดียวที่ยอมก้มหัวให้ก็คือเธอ
“ทีนี้ก็เป็นเด็กดีแล้วเชื่อฟังพี่”
“ตรงนี้เลยเหรอคะ”
เขาพยักหน้ารับแล้วผละตัวออกเล็กน้อย ส่งผลให้จันจ้าวงุดหน้าลงด้วยความเขินอาย แต่สุดท้ายก็ยอมศิโรราบต่ออีกฝ่ายโดยง่ายอยู่ดี
ร่างสูงย่อตัวคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ พลางสอดฝ่
