LOVE DANGER #41
“คีย์?” ลูกพีชเรียกคนตรงหน้าก่อนจะก้มลงไปมองเค้กที่ชายหนุ่มถือไว้ “ทำไมอึ้งไปแบบนั้นอะ ตกใจเหรอ”
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” คีย์เอ่ยถามเสียงนิ่ง
“เมื่อกี้” ลูกพีชชี้ไปที่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของตนเองที่วางอยู่ข้างๆ “ลงจากเครื่องปุ๊บ ก็มาหานายก่อนเลย”
“…”
“ไม่เจอกันนานขนาดนี้คิดถึงกันบ้างมั้ย” ลูกพีชยิ้มกว้าง
“ทำไมกลับมาเร็ว”
“สถานการณ์บริษัทที่ดีลไว้มีปัญหา ตารางงานอีกสองอาทิตย์ที่เหลือเลยต้องยกเลิกไป”
“…”
“ทำไมทำน้ำเสียงเฉยชาแบบนั้นอะ”
“…”
“ฉันเลยรีบกลับมาหานายเลยนะ ฉันอยากคุยเรื่องของเราแล้ว”
“เรื่องของเรา?”
“อื้มม เรื่องที่นายเคยพูดก่อนที่ฉันจะไปไง” ลูกพีชยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างอ่อนโยน “ฉันมีคำตอบให้แล้วนะ ฉันรู้ใจตัวเองแล้ว”
“…”
“ยังอยากฟังอยู่ใช่มั้ย”
“คือ…”
ตึกตัก ตึกตัก
กึก!
ขวับ!
“หนึ่ง” ลูกพีชยิ้มให้น้ำหนึ่งอย่างอ่อนโยน “หวัดดีจ้ะ”
“สวัสดีค่ะพี่พีช”
