“เก็บของเสร็จแล้วเหรอเอริ” รามิลที่นั่งรออยู่บนโซฟากลางห้องถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเอริญาออกมาจากห้องเร็วกว่าที่ตนเองคิดไว้
“หนูคงไปทะเลกับคุณไม่ได้แล้วค่ะ” เอริญาเดินพูดอย่างเสียดายก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างรามิล
“ทำไมล่ะ”
“คือหนู.....” หญิงสาวไม่กล้าบอกเหตุผลเพราะมันค่อนข้างเป็นเรื่องส่วนตัว
“เพราะอะไรบอกฉันมาเถอะน่าหรือเพราะเปลี่ยนใจเรื่องอยู่กับฉันแล้ว”
“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ แต่หนูเป็นรอบเดือนคงไปเที่ยวทะเลไม่สนุก” เอริญาเสียดายมากถ้าหากไปทะเลแล้วไม่ได้ลงไปเล่นน้ำ
“ถ้าไม่ไปทะเลเราไปที่อื่นก็ได้นี่ เธออยากไปเที่ยวที่ไหนล่ะ”
“ถ้าหนูบอกคุณจะตามใจหนูไหม”
“ลองบอกมาสิ”
“คุณรามิลคะ หนูขอถามอะไรสักอย่างก่อนได้ไหมคะ” เอริญาอยากจะแน่ใจเสียก่อนว่าที่เขาพูดว่าจะลงทุนเปิดร้านเบเกอรี่ให้เธอนั้นเขาแค่พูดจริงหรือพูดเพราะอยากให้เธอยอมอยู่กับเขา
“จะถามอะไร” รามิลวางโทรศัพท์ลงแล้วดึงหญิงสาวเข้ามาโอบไว้
“
