อาการแพ้ท้องของกานพลูดูเหมือนจะค่อยๆ หายไป แต่เธอกินจุขึ้น ทัศกรต่างหากที่เขากินได้น้อยลง แถมยังหงุดหงิดบ่อย ที่สำคัญกลายเป็นคนจุกจิกจู้จี้ไปได้อย่างไรเธอก็ไม่รู้ได้ แต่ที่แปลกไปคือเขาขี้อ้อนมากกว่าเดิม แถมยังเจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจ
“วันนี้เราไปกินอาหารนอกบ้านกันไหม” นี่เป็นวิธีชวนของเขา ไม่สิต้องบอกว่าตั้งแต่พิมพ์ประภาหายไปจากชีวิต เขาก็พยายามง้อ แต่มันทื่อๆ เกินไป แถมยังไม่หวานเสียด้วยสิ คนชวนยืนปักหลักรอไม่ยอมไปไหน ยังไงเธอก็ไม่มีวันปฏิเสธได้ จริงๆ แล้วความสัมพันธ์ของเขากับเธอก็ดูเหมือนจะดีขึ้น ถ้าไม่นับรวมหลายสิ่งหลายอย่างที่มันยังอึมครึมอยู่ในห้วงความรู้สึก มันก็เหมือนผ้ายับที่พับไว้ ข้างนอกดูเรียบร้อย แต่ภายในปะปนไปด้วยความยุ่งเหยิง
เธอได้ข่าวว่าพิมพ์ประภาหนีไปอยู่ต่างประเทศ ไม่แน่ใจว่าทัศกรยังรู้สึกกับหล่อนเช่นไร เพราะพิมพ์ประภาคือรักแรกสมัยวัยเด็กของเขา ข่าวคราวพวกนี้เธอได้มาจากสา
