“อุ๊ย!” กานพลูอุทานเมื่อโดนดึงเข้าหา ยังไม่ทันตั้งตัว เขาบดริมฝีปากลงมาจูบแรงๆ เธอดิ้นรนโดยสัญชาตญาณในขณะที่เขาขยำทรวงอกอวบอิ่มของเธอหนักๆ อย่างไม่ปรานี
“คุณภูเขาคะ กานต์เจ็บ” เธอประท้วงเมื่อเขาปล่อยริมฝีปากเป็นอิสระ
“เธอเป็นเมีย ต้องทำหน้าที่นี้ จะร้องว่าเจ็บ จะผลักฉันทำไม อยากทำหน้าที่นี้นักไม่ใช่รึไง” เขาพูดอย่างชาเย็น เขาใจร้ายกับเธอกับลูกเสมอ กานพลูรู้ดีว่าหลังจากเปิดพินัยกรรมของคุณหญิงช่อทิพย์ ทัศกรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
“วันนี้กานต์อาบน้ำให้เฉยๆ ได้ไหมคะ กานต์เหนื่อย รู้สึกไม่ไหว” เธออ้อนวอนเขา เพราะเหนื่อยจนสายตัวแทบขาด ถึงเธอจะคอยรับใช้ในคฤหาสน์ของคุณหญิงช่อทิพย์ แต่ไม่เคยทำไร่ออกแดดหรือทำงานกลางแจ้งแบบนี้ติดต่อกันเป็นเดือนๆ รู้สึกว่าร่างกายเหนื่อยล้าจนอยากนอนยาวๆ แทบไม่อยากตื่น
“เธอมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรด้วยเหรอ” เขาดูไม่สนใจสักนิดว่าเธอจะเป็นจะตายยังไง ขอแค่ให้เขาพอใจเท่านั้
