ความมืดยังคงปกคลุมอยู่รอบตัว ความหนาวเหน็บยามค่ำคืนบวกกับอากาศฉ่ำเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้ร่างบอบบางต้องพลิกตะแคงเข้าหาอ้อมอกกว้างของคนข้างตัว โดยไม่รู้เลยว่าการทำเช่นนี้จะทำให้ตัวเองต้องเหน็ดเหนื่อยซ้ำอีกรอบ
สัมผัสเนียนนุ่มจากผิวสาวที่เสียดสีอยู่กับแผงอกกว้างทำให้ศาสตราตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
“เธอทำให้ฉันตื่นนะ จอมนาง”
คนตัวเล็กยังคงหลับตาปรือ และซุกตัวเข้าหาร่างกำยำที่แสนอบอุ่นราวกับลูกแมวตัวน้อย
ความหิวกระหายที่เพิ่งดับมอดไปของศาสตราตอนนี้พุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง และรุนแรงกว่าก่อนหน้าเสียอีก
เขาเอื้อมมือไปกระตุกเชือกเพื่อเปิดโคมไฟสีเหลืองนวลตาที่หัวเตียง จากนั้นก็ตลบผ้าห่มนวมทิ้งลงไปข้างเตียง ความงดงามสลักเสลาของจอมนางที่สะท้อนเข้ามาในสายตา ทำให้น้ำลายในลำคอของเขาเหนียวเป็นยางอีกครั้ง
“สวยเหลือเกิน...”
เขาพึมพำด้วยความหิวกระหาย จากนั้นก็ลูบไล้ฝ่ามือไปตามผิวเนียนนุ่มดุจผ้าแพรเนื้อด
