จอมนางตื่นขึ้นมาพร้อมๆ กับความเจ็บระบมในรูสวาทมากมาย หล่อนกัดฟันลุกขึ้นนั่ง ในขณะที่คนตัวโตยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างกาย
กลีบปากอิ่มสั่นระริก แก้มนวลแดงก่ำ เมื่อนึกถึงความร่านร้อนของตัวเองเมื่อคืน
ศาสตราไม่ได้ผิด แต่คนผิดคือหล่อน หล่อนร่าน และวิงวอนให้เขากระซวกไม่หยุด
หยาดน้ำตาหยดออกมาจากขอบตา ความเสียใจทวีความรุนแรงขึ้นไม่หยุด
รู้ก็รู้ว่าเขาเกลียด ว่าเขาไม่รัก แต่ก็ยังจะยอมให้เขาเชยชม ป่านนี้เขาคงกำลังนอนหัวเราะหล่อนอยู่ล่ะมั้ง ที่หล่อนใจง่ายยอมให้เขาฝังตัวเข้ามาแบบนี้
มือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง สัมผัสร้อนฉ่าจากเอ็นยักษ์เมื่อคืนที่ทิ่มแทงอยู่ภายในร่างกายยังคงติดตรึงอยู่ในสมอง หล่อนเกลียดตัวเองที่ลุ่มหลงมัน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่หล่อนยอมศิโรราบต่อศาสตรา ลิ้นของเขาอีก ยามมันเลียตรงนั้น... หล่อนก็เสียวจนแทบขาดใจ หล่อนไหวร่อน และหลั่งน้ำเสียวออกมาอย่างไร้ยางอาย หล่อนเกลียดตัวเองที่เป็นแ
